Twee thema's kenmerken mijn werk: naast Landschap is het de Mens. De menselijke afbeelding als uitdrager van zijn vele expressies, zoals sensualiteit, spiritualiteit, verlangen, trots, kracht, moed, nieuwsgierigheid...

Daarbij gaat het dus nooit om de naturalistische weergave van het lichaam, nooit om een platte weergave van de buitenkant.

Deze schilderijen ontstaan in sprankelende spontaniteit, verander je later een detail (bijvoorbeeld omdat het raar uitziet), maak je heel het schilderij kapot.

De emotie, de drift om een beeld, een schilderij te maken, bepaalt in mijn werkwijze de algemene vorm. Daarna volgt stilering, voor de balans en de accenten. Beide elementen vormen samen het resultaat.

De rauwe spontane expressie van een dreunende idee. Zoals in "Onverzadigbaar, Verlangend Uitkijkend (1998)".

Of de kernachtige beschouwing op de expressie van het model. Zoals in "Innerlijke Ruimte (1996)".

Of het mysterieuze "Blue Woman (2000)" (titel is afkomstig van de koper; ikzelf had aanvankelijk geen idee hoe ik het schilderij moest noemen).